انواع پروتکل های شبکه

پروتکل شبکه مجموعه ای از قوانین است که توسط شبکه همراه می شود. پروتکل های شبکه الزامات رسمی و برنامه هایی متشکل از قوانین ، رویه ها و انواع است که ارتباط بین چند دستگاه از طریق شبکه را توصیف می کند. این پروتکل را می توان رویکردی برای قواعدی توصیف کرد که به دو گروه از برنامه های ارتباطی امکان می دهد اطلاعات را از طریق انواع مختلف رسانه های فیزیکی منتقل کنند. این پروتکل قوانین ، نحو ، معناشناسی و همگام سازی ارتباطات و روشهای مدیریت خطای ممکن را مشخص می کند. در این مقاله ، انواع پروتکل های شبکه را مورد بحث قرار می دهیم.

اگر به دنبال خرید تجهیزات سرور از جمله خرید سرور hp را دارید میتوانید با مشاورین ما تماس بگیرید تا بهترین پیشنهادات را به شما بدهد و سفارش خود را نیز با بهترین قیمت و کیفیت نهایی کنید.

انواع مختلف پروتکل های شبکه

HTTP یا HTTP

• این مخفف عبارت Hypertext Transfer Protocol یا Hypertext Transfer Protocol (امن) است. نسخه امن رمزگذاری شده است ، به این معنی که ما همه داده ها را هنگام ارسال از مشتری به سرور رمزگذاری می کنیم.
• در حال حاضر سرویس گیرنده و سرور با پروتکل لایه برنامه بسیار مهم می شوند. تقریباً همه پروتکلهای لایه برنامه از این مدل استفاده می کنند ، از یک دستگاه در شبکه سرویس گیرنده استفاده می کنند ، دستگاه دیگر در شبکه سرور است.
• حالا وقتی از HTTP یا HTTPS یا انتقال یک فایل استفاده می کنیم. انتقال یک فایل در قالب ابر متن. ابرمتن توسط مرورگر وب قابل خواندن است. نرم افزار مشتری که احتمالاً با آن بسیار آشنا هستید. این یا Google Chrome است یا Firefox ، که ممکن است مرورگر Microsoft Edge یا Safari اپل باشد. اینها همه سرویس گیرندگان وب هستند که از استفاده از HTTP یا HTTPS پشتیبانی می کنند.
• سمت سرور نیز برخی نرم افزارها را اجرا می کند. نرم افزار سرور را اجرا می کند برای وب سایت ، ما معمولاً از Apache استفاده می کنیم ، که یک نرم افزار منبع باز و یک سرور وب است که می تواند بر روی لینوکس یا ویندوز اجرا شود. ما nginx داریم که در استقرار وب سایت های بسیار بزرگ استفاده می شود و می تواند روی UNIX اجرا شود. ما سرویس های اطلاعاتی مایکروسافت یا IIS را داریم که می تواند در سیستم های مایکروسافت اجرا شود. چندین گزینه سرور وب وجود دارد که سرور سرور می تواند آنها را برای میزبانی وب سایت در اینترنت نصب کند. بنابراین تمام هدف سرویس گیرنده سرویس گیرنده در اینجا این است که نرم افزارهای مشتری مانند مرورگر وب و سرور وب مانند آپاچی در ارتباط با یکدیگر کار کنند و این اسناد فرامتنی را انتقال دهند تا وب سایت از سرور به سرویس گیرنده برسد.
• شماره پورت پروتکل لایه 7 را که در لایه 4 استفاده می شود به طور منحصر به فرد مشخص می کند. ما می توانیم از این شماره پورت برای تشخیص ترافیک در لایه 4 به راحتی استفاده کنیم ، HTTP به طور پیش فرض ، پورت 80 داریم و برای HTTPS به طور پیش فرض ، پورت 443 داریم. 

FTP (پروتکل انتقال فایل)

• FTP به ما امکان می دهد فایل ها را از یک سرویس گیرنده به یک سرور یا از یک سرور به یک سرویس گیرنده منتقل کنیم.
• ما می توانیم این کار را در هر دو جهت انجام دهیم ، و این پروتکل یا FTP ، sFTP یا TFTP خواهد بود.
• FTP یک پروتکل انتقال فایل ، SFTP یک پروتکل انتقال فایل ایمن و TFTP یک پروتکل انتقال فایل بی اهمیت است.
• FTP و SFTP تقریباً شبیه یکدیگر هستند. این پروتکل ها فایل ها را از یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل می کنند و نرم افزارهای سرویس گیرنده و سرور نیز به طور خاص برای این کار طراحی شده اند.
• TFTP کمی متفاوت عمل می کند. این واقعاً برای ارسال فایلهای کوچک بین دو دستگاه یا داشتن تنظیمات ساده است که می توانید بدون نگرانی در مورد احراز هویت یا مشکلی با فایروال ها باعث از بین رفتن ترافیک خود به سرعت فایل را منتقل کنید. 
• FTP و SFTP معمولاً برای انتقال این فایل ها به نام کاربری و رمز عبور نیاز دارند. TFTP به این نیاز ندارد. SFTP به طور خاص در اینجا قصد دارد ترافیک را رمزگذاری کند.

پروتکل های ایمیل (POP3 ، IMAP ، SMTP)

• POP مخفف Post Office Protocol است. ما از نسخه 3 در آنجا استفاده می کنیم.
• ایمیل به طور خاص برای انتقال فایل ها طراحی شده است. ما در حال انتقال پرونده هایی هستیم که در واقع در قالب این اسناد ایمیل هستند. برای ایمیل ، ما از سه پروتکل استفاده می کنیم. دو مورد از آنها توسط مشتری برای دریافت نامه از سرور استفاده می شود. بنابراین POP و IMAP به طور صریح برای دریافت پیام های رایانامه ای که در حال حاضر در یک سرور ، شاید Gmail یا شاید سرور ایمیل شرکت شما استفاده می شود ، استفاده می شود و از آنها برای انتقال آن پیام های ایمیل به مشتری شما ، برخی از انواع سرویس گیرنده نامه که در ایمیل شما قرار دارد ، استفاده می کنند. 
• SMTP ، با این حال ، یک پروتکل انتقال ایمیل ساده است. این پروتکل پیامی را که در یک برنامه ایمیل سرویس گیرنده ایجاد می کنید دریافت می کند و سپس از آن برای ارسال آن ایمیل به سرور SMTP استفاده می کند. SMTP برای ارسال ایمیل به سرور استفاده می شود. سپس سرور نحوه دریافت پیامها به گیرنده مورد نظر خود را مشخص می کند.
• IMAP پروتکل دسترسی به پیام اینترنتی است و سپس مانند SMTP پروتکل انتقال ایمیل ساده است. همه این پروتکلها یا در حالتهای رمزگذاری نشده یا رمزگذاری شده کار می کنند.
• بنابراین در مورد POP3 ، برای ترافیک رمزگذاری نشده ، از پورت 110 استفاده می کنیم. برای ترافیک رمزگذاری شده ، ما از پورت 995 استفاده می کنیم. IMAP ، ما از پورت 143 برای ترافیک رمزگذاری نشده ، از پورت 993 برای ترافیک رمزگذاری شده ، و برای SMTP ، از پورت 25 برای رمزگذاری نشده و 465 برای رمزگذاری استفاده می کنیم.

TCP (پروتکل کنترل انتقال) و UDP (پروتکل اطلاعات کاربر)

دو پروتکل شبکه مشترک برای ارسال بسته های داده بر روی شبکه استفاده می شود. با هم ، TCP و UDP از بسته های داده از طریق دستگاه شما جلوتر هستند و پورت ها را به روترهای مختلف اعمال می کنند تا زمانی که به آخرین مقصد متصل شوند. همچنین ، از آنها برای ارسال بسته ها به آدرس IP با گیرنده استفاده می شود. به همین ترتیب ، TCP و UDP بر بالای IP یا پروتکل اینترنت تمرکز می کنند.

برای خرید هارد سرور با بهترین قیمت و کیفیت با مشاورین ما تماس بگیرید.

TCP/IP

UDP/IP ، که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد ، اما آنها فقط TCP و UDP نامیده می شوند.

TCP یکی از پرکاربردترین پروتکل هایی است که از اینترنت استفاده می کند.
TCP یک مکالمه دو طرفه است.
TCP بر ثبات متمرکز است.
بسته ها آموزش داده می شوند و شماره گذاری می شوند.
بسته ها با خطا بررسی می شوند.

UDP

UDP تمام بررسی خطاهای ایجاد شده توسط TCP را انجام نمی دهد

خطا در بررسی نقاط کندتر پایین.
بسته ها به سادگی به گیرنده تحویل داده می شود.
هنگامی که سرعت مورد نظر و همچنین اصلاح خطا مورد نیاز است ، استفاده می شود

اگرچه ایده قدیمی این شبکه تقریباً در تمام بخشهای فرهنگ اساسی است ، اما شبکه های کامپیوتری و پروتکلها شیوه کار ، عملکرد و ارتباط انسانها را بطور دائم دگرگون کرده است. شبکه های دیجیتالی که به شدت در بخشهایی از وجود که هیچ کس پیش بینی نکرده بود ، تقویت می شوند ، در آینده ما را تقویت می کند. پروتکل ها و الزامات جدیدی ظاهر می شود ، برنامه های کاربردی جدید می توانند توسعه داده شوند ، و عمر ما احتمالاً علاوه بر این تغییر کرده و بهبود می یابد.